Llythyr a anfonwyd adref o'r Rhyfel Byd Cyntaf gan Owen Ashton o Lawryglyn, 22 [Gorffennaf] 1917 [tudalen 1 o 4]

Disgrifiad

Dyma'r llythyr cyntaf i Owen ei anfon adref o dramor ac oherwydd gofynion y sensor y mae wedi gorfod troi i ysgrifennu yn Saesneg. Dywed wrth ei rieni ei fod e dal 'yma', ond efallai y bydd yn symud rywbryd yn ystod yr wythnos hon. Mae'r tywydd yn braf ac mae wedi bod allan drwy'r nos neithiwr i fyny ar y llinell. Nid oes modd gorffwyso rhyw lawer, hyd yn oed allan o'r ffosydd. Dywed Owen na dderbyniodd rhyw lawer o'r parsel yr oeddynt wedi ei anfon oherwydd bu'n rhaid iddo fynd i fyny'r llinell. Gadawyd sachau'r dynion yn y pentref a chollwyd popeth - raseli, bisgedi a nifer o bethau eraill. Dygodd y bataliynau eraill bopeth ond nid yw Owen yn poeni'n ormodol ynglŷn â'r peth oherwydd ei fod ef yn iawn ei hunan. Disgrifia sut bu'n rhaid iddo aros yn y ffosydd am ddiwrnodau, heb ddim i'w fwyta o amser brecwast hyd at y bore canlynol oherwydd fod yn rhaid iddo fynd i'r llinell flaen i ryddhau criw arall. Dywed wrth ei chwaer Lizzie eu bod wedi gweld llawer yn ystod y tair wythnos diwethaf a'u bod wedi dianc o drwch blewyn mwy nag unwaith ac y dylent fod yn ddiolchgar i Dduw am ofalu'u bod yn dod trwyddi. Diolcha i'w chwaer am yr emynau bychain mae wedi'u hanfon ac mae'n dymuno mynd i'r Capel gan ei fod yn y wlad. Mae'n gobeithio ei bod yn teimlo'n well a gofynna i'w dad ynglŷn â'r defaid a phrisiau gwlân. Mae Owen yn falch eu bod wedi casglu'r gwair a theimla fod Duw wedi bod yn dda iddynt. Gorffenna drwy anfon ei gofion gorau atynt.